Τεστ πατρότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Το Τμήμα Μοριακής Ιατροδικαστικής του Τμήματος Ιατρικής ΑΠΘ παρέχει την δυνατότητα ελέγχου της πατρότητας ενός εμβρύου (προγεννητικός έλεγχος πατρότητας) με δύο διαφορετικές μεθόδους/προσεγγίσεις.

ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ-ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ

Για να διενεργηθεί έλεγχος πατρότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με τον συμβατικό (επεμβατικό τρόπο), πρέπει να ληφθεί:

-αμνιακό υγρό (με αμνιοπαρακέντηση) ή τροφοβλάστη από την εγκυμονούσα γυναίκα

-δείγμα αίματος ή σιέλου από την εγκυμονούσα

-δείγμα αίματος ή σιέλου από τον φερόμενο ως βιολογικό πατέρα του εμβρύου.

Τι πρέπει να γνωρίζετε:

1. Τόσο η αμνιοπαρακέντηση, όσο και η λήψη τροφοβλάστης είναι επεμβατικές μέθοδοι και ενέχουν ρίσκα, τόσο για το έμβρυο, όσο και για την μητέρα.
2. Η λήψη τροφοβλάστης διενεργείται κατά την 11^η-14^η εβδομάδα της κύησης, ενώ η αμνιοπαρακέντηση διενεργείται ακόμα αργότερα, μετά την 16^η εβδομάδα της κύησης. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό εάν ληφθεί υπ’ όψη ότι μία κύηση μπορεί να διακοπεί νόμιμα μέχρι την 12^η εβδομάδα (το όριο παρατείνεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις). Επομένως, ο προγεννητικός έλεγχος πατρότητας με λήψη τροφοβλάστης ή αμνιακού υγρού γίνεται σε σχετικά προχωρημένο στάδιο της κύησης που δεν επιτρέπει στην έγκυο να διακόψει νόμιμα την κύηση (πριν την 12^η εβδομάδα) εάν το αποτέλεσμα του ελέγχου πατρότητας δεν είναι το επιθυμητό.

 ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟΣ-ΜΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ

Ο νέος, μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος πατρότητας που προσφέρεται από το Τμήμα Μοριακής Ιατροδικαστικής, βασίζεται στο γεγονός ότι στο αίμα της κυοφορούσας γυναίκας ανιχνεύεται το γενετικό υλικό του εμβρύου (ελεύθερο εμβρυικό DNA – free fetal DNA).

Αυτό σημαίνει ότι αρκεί μία απλή αιμοληψία από την μητέρα (αντί της λήψης τροφοβλάστης ή αμνιακού υγρού) για να έχουμε πρόσβαση στο DNA του εμβρύου.

Τι πρέπει να γνωρίζετε:

Το ελεύθερο εμβρυικό DNA, ανιχνεύεται στο αίμα της μητέρας από την 7η εβδομάδα της κύησης. Αυτό σημαίνει πως η νέα μέθοδος επιτρέπει την εξακρίβωση της πατρότητας ενός εμβρύου πολύ νωρίτερα σε σχέση με τις υπάρχουσες μεθόδους και δίνει στην έγκυο το χρονικό περιθώριο να λάβει τις αποφάσεις της έως την 12^η εβδομάδα που είναι το χρονικό όριο για την νόμιμη διακοπή της κύησης.