Όλοι μας έχουμε γίνει δέκτες διαδικτυακών διαφημίσεων που προωθούν τεστ DNA στο διαδίκτυο: διαφημίσεις που υπόσχονται την αποκάλυψη της «καταγωγής» μας καθώς και της ανεύρεσης συγγενικών μας προσώπων. Μπορούμε όμως να εμπιστευθούμε μία τέτοια «αγορά»;
Όταν αγοράζουμε τέτοια προϊόντα, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν είμαστε απολύτως συνειδητοποιημένοι για τη σημασία της πληροφορίας που θα λάβουμε. Έχουμε αντιληφθεί ότι η αποκάλυψη συγγενικών σχέσεων που έμειναν καλά κρυμμένες για πολλά χρόνια μπορεί να επιφέρει απίστευτες αλλαγές στη ζωή μας; Τι θα γινόταν άραγε αν ανακαλύπτατε ξαφνικά ότι έχετε 3 ετεροθαλή αδέλφια (με κοινό βιολογικό πατέρα) στην πόλη σας; Είναι αυτή μία πληροφορία που είστε έτοιμοι να διαχειριστείτε;

Το δεύτερο ζήτημα που αξίζει να σκεφτείτε είναι η ταυτότητα των εργαστηρίων που παραλαμβάνουν αυτά τα δείγματα. Για κάποια από αυτά τα εργαστήρια, δεν είναι σαφής η επιστημονική ταυτότητα και η αξιοπιστία τους, οι μηχανισμοί προστασίας των δειγμάτων και των προσωπικών δεδομένων των πελατών τους. Πρόσφατο παράδειγμα: υπήρξε εργαστήριο το οποίο επέτρεψε στο FBI των ΗΠΑ την πρόσβαση στο DNA και στα δεδομένα των πελατών του, χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει όλους τους ανυποψίαστους πολίτες που το είχαν εμπιστευθεί! Είναι γεγονός πως οι ιδιωτικές εταιρίες αποκτούν πρόσβαση στο DNA και στις προσωπικές πληροφορίες μεγάλου αριθμού ατόμων και έτσι δημιουργούν τεράστιες βιοτράπεζες των οποίων η εμπορική αξία είναι ανυπολόγιστη.

Επομένως: πριν αγοράσουμε ένα τεστ DNA από το διαδίκτυο, ας αναλογιστούμε πού θα πάει το δείγμα μας, ποιος είναι υπεύθυνος για την προστασία του δείγματος αυτού και των προσωπικών μας δεδομένων, πώς εξασφαλίζεται η προστασία τους και, κυρίως, ΑΝ είμαστε έτοιμοι για τις αποκαλύψεις του αποτελέσματος.